ولیالله دهلوی (دیدگاههای اقتصادی)احمد بن عبدالرحیم فاروقی معروف به «شاه ولیالله دهلوی» یکی از اصلاحگران مهم اسلامی در شبه قاره هند بود. وی آثاری در فقه و حدیث نیز دارد. از اندیشههای اقتصادی میتوان به تعاون، نیازهای اساسی و توجه به منافع عمومی و غیره نام برد. ۱ - معرفی اجمالی دهلویاحمد بن عبدالرحیم فاروقی معروف به «شاه ولیالله دهلوی»، پیشوای حنفیان هند، قرآنشناس، فقیه و محدث مشهور عصر خود [۱]
جمعی از نویسندگان، دائرةالمعارف تشیع، تهران، حکمت، ۱۳۹۰/۱۴۳۲ق، چاپ اول، ص۵۱۷.
در سال ۱۱۱۴ هجری قمری در دهکده پهلت شهرستان مضفرنگر در نزدیک دهلی، در خانواهای شهره به حکمت و دیانت متولد شد. [۲]
آمیغی، معصومه، معناشناسی واژه «انما» در دو ترجمه دهلوی و مکارم، مجله قران و حدیث، مجله بینات، ۱۳۸۹، سال هفدهم، شماره ۶۷، ص۱۲۴.
او پس از ۶۲ سال عمر، در ۲۹ محرم ۱۱۷۶ مطابق ۳۱ آگوست ۱۷۶۲ وفات یافت و در گورستانی در دهلی، که محل مقابر مشایخ و مشاهیر و علما و ادباست بهخاک سپرده شد. [۳]
عالم قاسمی، محمد مسعود، زندگینامهی امام شاه ولی الله محدث دهلوی، اثر مولانا، ترجمهی عبدالله خاموشی هروی، مشهد، فردوسی، ۱۳۸۱، چاپ اول، ص۶۵.
۲ - بررسی اندیشههای اقتصادیبررسی اندیشههای اقتصادی شاه ولیالله دهلوی بدین شرح هست: ۲.۱ - نیازهای اساسیدهلوی معتقد است که نیازهای بشر محدود به نیازهای مادی و طبیعی نیست؛ چراکه وی دارای احساسات عالی است و ارضای نیازهای مادی مانند گرسنگی، تشنگی و غیره، وی را جهت انجام تلاش آماده نمیکند؛ بلکه نیازهای عقلایی نیز در درون وی وجود دارد که او را تشویق به جستجوی منافع و دوری از ضررها مینماید؛ نیازهایی که تامین آنها نیازمند عقل و خرد است. بهتدریج او بهسمت چیزهایی تمایل پیدا میکند که نه تنها برای وی دارای منافعی است؛ بلکه در حالت عمومی باعث منافع و رفاه بیشتر مردم نیز میگردد. وی در عین حال، معتقد است که برآورده ساختن نیازهای طبیعی بشر میتواند مسیر صحیحی را در اختیار وی قرار دهد؛ که از این طریق، وی به تعیین اهداف و خواستههای جامعه بپردازد. سپس لازم است که هدف اساسی وی برآورده ساختن این نیازها باشد و تلاش نماید نیازهای ابتدایی مانند خوراک و پوشاک و سرپناه را برآورده سازد. [۴]
جلبانی، جی. ان،اندیشههای اجتماعی –اقتصادی شاه ولیالله، از کتاب عقاید اقتصادیاندیشمندان مسلمان، ابوالحسن، م. صادق، و عیذیت غزالی، ترجمه احمد شیبانی، تهران، دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۵، چاپ اول، ص۴۲۶.
۲.۲ - تعاونبهعقیده شاه ولیالله، کمک دوجانبه و تعاون، اصل اساسی در نظم اجتماعی است و میتوان این اصل را در موارد متعددی مانند تجارت، صنعت و کشاورزی بهکار بست. وی معتقد است که بر همین اساس، نهادها و قرادادهای اسلامی مانند مضاربه، مفاوضه، عنان (شرکتهای تضامنی)، شرکت الصناعی، مساقات و مزارعه بهوجود آمده است. بهعقیده وی در چارچوب زندگی همراه با همکاری و تعاون، منابع طبیعی و مخصوصا زمین باید بهصورت مساوی تقسیم شود و در جای دیگر مسئله حیازت را مطرح کرده و یکی از روشهای کسب معاش را احیای زمینهای موات میشمارد و با ذکر حدیثی از پیامبر، احیاکننده آنرا مالک زمین احیاشده میداند و مالکیت هم به این معنی است که آن فرد، نسبت به دیگران مستحقتر در بهرهبرداری از آن شیء است. [۵]
هادی غفاری و اصغر ابوالحسنی،اندیشههای اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، انتشارات پیام نور، ۱۳۸۹، چاپ اول، ص۲۲۶-۲۲۷.
۲.۳ - برتری انسانهاشاه ولی الله با آگاهی از وظایف زیادی که خداوند بر دوش انسان نهاده است، خاطر نشان میسازد که انسان، حداقل از سه جهت برتر از انواع حیوانات است که عبارتند از: ۱. انسان تمایل به رفاه عمومی دارد، در حالیکه حیوانات براساس امیال حسی و دفعی خود تمایل نشان میدهد؛ ۲. انسان نسبت به زیبایی و هنر حساس است؛ ۳. انسان قادر است با تفکر به ابزاری دست یابد که از طریق آن به حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی خود بپردازد (ارتفاقات). [۶]
بلاجون، جی. ام. اس، نظرات اجتماعی و اقتصادی شاه ولیالله، از کتاب عقاید اقتصادیاندیشمندان مسلمان، ابوالحسن، م. صادق، و عیذیت غزالی، ترجمه احمد شیبانی، تهران، دانشگاه امام صادق، ۱۳۸۵، چاپ اول، ص۴۱۲-۴۱۳.
۳ - پانویس
۴ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «شاه ولی الله دهلوی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۷/۴. |